Mist u iets? Laat het ons weten.
Gedichten rond de Hofvijver
De Hofvijver heeft dichters al eeuwenlang geïnspireerd. Een keuze uit de gedichten rond de Hofvijver is te vinden op http://hofvijver.weebly.com/gedichten.html
Littéraire Witte Prijs 2010 voor Wim Willems
De Littéraire Witte Prijs is voor 2010 toegekend aan Wim Willems voor zijn boeken Tjalie Robinson. Biografie van een Indo-schrijver en Schrijven met je vuisten. De brieven van Tjalie Robinson , respectievelijk in 2008 en 2009 gepubliceerd door Uitgeverij Prometheus/Bert Bakker te Amsterdam.
Het is de grote verdienste van Wim Willems dat hij Tjalie Robinson en zijn werk voorgoed aan de vergetelheid heeft onttrokken; als groot schrijver van een klein oeuvre dreigde hij vergeten te worden. Dankzij deze biografie is hij weer tot de canon van de Indische literatuur in Nederland gaan behoren.
Wim Willems
Prof. Dr. Wim Willems (1951) is sinds 2005 hoogleraar Sociale Geschiedenis, in het bijzonder van Den Haag, aan de Universiteit Leiden/Campus Den Haag. Hij is gespecialiseerd in migratievraagstukken. Bij het grote publiek werd hij bekend door zijn serie artikelen in AD Haagsche Courant over Den Haag in de jaren vijftig en zestig, die in boekvorm verschenen onder de titels Stadskind. Kroniek van een naoorlogse jeugd en Stadsblues. Kroniek van de jaren zestig.
Prijsuitreiking
De prijs is op 21 april 2010 aan Wim Willems uitgereikt door de Voorzitter van het College van Bestuur van Sociëteit De Witte, Mr. Henk Grootveld, in de Pleinzaal van de Sociëteit, Plein 24, Den Haag. Bij die gelegenheid voerden ook de uitgever Mai Spijkers, de Leidse hoogleraar Willem Otterspeer en Wim Willems het woord.
Bron: http://www.campusdenhaag.nl/actueel/literaire-witte-prijs.html
'Binnenhof twee maal bijna afgebroken'
Het had in de negentiende eeuw tot twee maal toe maar weinig gescheeld of de parlementsgebouwen en de Ridderzaal in Den Haag waren afgebroken. Dat blijkt uit een studie van historicus Diederik Smit van de Universiteit Leiden.
De eerste keer dat het voortbestaan van het Binnenhof werd bedreigd, was tussen 1806 en 1810. Koning Lodewijk Napoleon, de broer van keizer Napoleon, verplaatste toen zijn hof van Den Haag naar Amsterdam. Hierdoor stond het Binnenhof een paar jaar leeg.
De tweede keer was na de grondwetswijziging van 1848. De Staten-Generaal wilden toen nieuwe parlementsgebouwen neerzetten om te beklemtonen dat de macht niet meer bij de koning en de ministers lag, maar bij de Eerste en Tweede Kamer.
Dit plan, dat in 1863 werd gelanceerd, stuitte echter op flinke weerstand van de bevolking, die de historische betekenis van het Binnenhof wèl inzag. Historicus Diederik Smit werkt met steun van de Eerste en Tweede Kamer en de ministeries van Algemene en Binnenlandse Zaken aan een promotieonderzoek naar de betekenis van het Binnenhof vanaf 1813. Dit onderzoek presenteert hij in 2013, als het Koninkrijk der Nederlanden tweehonderd jaar bestaat.
Smit is inmiddels een half jaar met zijn studie bezig. De historicus maakt hiervoor gebruik van alle openbare archieven van de overheid.
,,Het Binnenhof is om meerdere redenen uniek in de wereld'', legt de onderzoeker uit. ,,Nederland is het enige land in de westerse wereld waar het parlement niet in de hoofdstad is gevestigd. Bovendien is het zeer opmerkelijk dat de regeringsgebouwen rond het Binnenhof sinds de Tachtigjarige Oorlog nooit van uiterlijk zijn veranderd. Het ziet er daar nog exact hetzelfde uit als vijfhonderd jaar geleden.''
Het Binnenhof in Den Haag ontstond in de dertiende eeuw. Vooral met de komst van de Ridderzaal, die rond 1290 door graaf Willem V werd voltooid, kreeg het plein zijn kenmerkende vorm. Het Binnenhof werd eeuwenlang omringd door grachten. Tegenwoordig resteert hiervan alleen nog de Hofvijver. Tot de andere gebouwen behoort onder meer het beroemde Torentje, waar sinds 1849 de minister-president zijn werkkamer heeft.
Bron: AD http://www.ad.nl/ad/nl/1012/Binnenland/article/detail/486937/2010/05/30/Binnenhof-twee-maal-bijna-afgebroken.dhtml
